Íslenskur her í Afganistan
Íslenskur her er nú í Afganistan og tekur þátt í hernámi landsins. Er það kaldhæðnislegt,að þjóð,sem barist hefur gegn erlendu hernámi og þurft hefur að heyja langvarandi baráttu fyrir eigin sjálfstæði skuli nú taka þátt í að hernema erlenda þjóð og senda þangað hermenn.
Reynt er að breiða yfir það að íslensku liðsmennirnir í Afganistan séu hermenn og þeir kallaðir "friðargæslumenn". En þessir menn, sem eru 17 talsins, eru í einkennisbúningum og bera vopn. Þeir fengu herþjálfun í Noregi. Slíkir menn hafa til þessa verið kallaðir hermenn. Það hefur ekki verið rætt sérstaklega á Alþingi hvort Ísland væri reiðubúið að stofna umræddan her í Afganistan. Svo virðist sem utanríkisráðherra hafi upp á sitt eindæmi ákveðið að stofna umrædda íslenska herdeild. Er það eftir öðru en margar ákvarðanir stjórnarherranna eru nú teknar án þess að leggja þær fyrir Alþingi. Telja má víst, að stofnun íslenskrar herdeildar í Afganistan sé ólögleg. Þegar Björn Bjarnason hreyfði hugmyndum um stofnun íslensks hers sættu þær mikilli andstöðu.
Á ráðherrafundi NATO í Prag 2002 lofuðu forsætis-og utanríkisráðherra að leggja 300 millj. kr. til herflutninga til Írak með íslenskum flugvélum. Þetta loforð sætti mikilli gagnrýni enda virtist svo sem nota ætti íslenskar farþegaflugvélar til herflutninga. Íslensk stjórnvöld urðu því að draga loforðið frá Prag að hluta til baka. Í staðinn var ákveðið að verja peningum til flutninga til Afganistan og Írak. Ísland hefur því kostað flutninga til Afganistan og nú tekur Ísland einnig að sér stjórn flugvallarins í Kabul á vegum NATO með því að senda þangað íslenska herdeild.
Það er mjög óeðlilegt, að Ísland sé að taka þátt í hernámi í landi, sem Bandaríkin réðust inn, í enda þótt sú innrás hafi verið gerð til þess að leita að Bin Laden og ráðast gegn Al Kaida. Nær væri fyrir Ísland að styðja í ríkari mæli en nú uppbyggingarstarf í þróunarlöndum og mannréttindabaráttu þar. Í þeim löndum eru verkefni næg. Ísland hefur unnið nokkurt starf á þessu sviði í Afríku en auka má það starf verulega,einkum aðstoð við mannréttindabaráttu.
Ekki var rætt mikið á Alþingi um fjárveitingar til Afgangistan. Fram kom í fréttum, að Ísland léti 200 mill. kr. renna til Afganistan. Þess verður að vænta, að Alþingi hafi samþykkt þá fjárveitingu, þ.e. til flutninga til Afganistan og stjórnunar flugvallarins í Kabul. Ísland getur ekki í dag rekið stærsta spítala sinn á sómasamlegan hátt. Þar er skorið niður svo mjög, að öryggi sjúklinga er stefnt í hættu. Á sama tíma og þannig er ástatt er hlálegt, að Ísland sé að stunda hermannaleik í fjarlægu landi, Afganistan.
Skoðun
Orkuskipti í forgang
Ingibjörg Álfrós Björnsdóttir skrifar
Ancelotti, Real Madrid og árangur liðsins – út frá sálfræðilegum pælingum
Andri Hrafn Sigurðsson skrifar
Takkaborð tilfinninga minna
Diljá Ámundadóttir Zoëga skrifar
Kyrrstöðuverðbólga
Jón Ingi Hákonarson skrifar
Mikilvægi dýranna: Þau hafa sitt vit
Matthildur Björnsdóttir skrifar
Nauðungarstjórnun í nánum samböndum
Ásgeir Þór Ásgeirsson skrifar
Ákall eftir náttúrufræðikennurum
Hólmfríður Sigþórsdóttir skrifar
Minni atvinnuþátttaka og fjölgun starfa stórauka íbúðaþörf
Sigurður Stefánsson skrifar
Jónsósómi II – engin skuldsetning vegna 984 m.kr. hafnarframkvæmda
Kristinn H. Gunnarsson skrifar
Framtíð stjórnmálanna – val kjósenda
Magnea Marínósdóttir skrifar
Enn um vanda drengja
Ragnar Þór Pétursson skrifar
Séreign er ekki það sama og séreign
Björn Berg Gunnarsson skrifar
Heppni að ekkert fordæmi var til staðar
Hjörtur J. Guðmundsson skrifar
Í skugga sílóa og sandryks
Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Fyrsta borgaraþing Reykjavíkur
Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Upplifun mín á því að taka þátt í Gefum íslensku séns
Brynjar Björnsson skrifar
Við lok grunnskólans
Atli Björnsson skrifar
Afstaða fólks með fötlun til dánaraðstoðar
Ingrid Kuhlman skrifar
Eru samfélagsmiðlar að setja heilbrigðiskerfi framtíðarinnar á hausinn?
Guðrún Nanna Egilsdóttir,Dögg Guðmundsdóttir skrifar
Ísrael hefur ekki áhuga á vopnahléi – þjóðarmorð heldur áfram
Sveinn Rúnar Hauksson skrifar
Einhverf börn í almennu skólakerfi
Sara Rós Kristinsdóttir skrifar
Þau sem hunsa helförina
Birgir Rúnar Davíðsson skrifar
Meinsemdir á vinnumarkaði
Bergvin Eyþórsson skrifar
Gleðilegt 2007!
Reynir Böðvarsson skrifar
Takk, Kristinn
Jón Kaldal skrifar
Hroki og ósvífni
Magnús Guðmundsson skrifar
Atvinnulaus leikskólakennari, það er víst til
Tinna Berg Damayanthi Rúnarsdóttir skrifar
Óumtalaði Alkemistinn
Vagn Margeir Smelt skrifar
Markaðsbrestur tilfinninga
Þórhallur Guðmundsson skrifar